Η κωμωδία ή το χιούμορ έχουν μια δόση αλήθειας, αλλιώτικα δεν είναι κάτι αστείο!
Κι είναι αστείο το ότι σε όλα τα άλλα, σε όλα όσα κάνουμε… Πηγαίνεις σε μια τράπεζα; Η ουρά πού ξεκινάει, ξέρουμε. Πηγαίνεις, παίρνεις έναν αριθμό, αριθμό προτεραιότητας και παρακολουθείς το καντράν. “Ωραία, ποιος είναι ο αριθμός τώρα”. Ώστε να ξέρεις! Αλλά όταν ερχόμαστε στον εαυτό μας, δεν έχουμε ιδέαν!
Και όταν το προτείνω αυτό, πολλοί λένε: “Τι εννοείς να ‘γνωρίζω τον εαυτό μου;’ Φυσικά και ξέρω τον εαυτό μου. Το όνομά μου είναι: τάδε”. Αλήθεια; Αυτό ήταν το όνομά σου προτού βγεις απ’ τη μήτρα; Όταν γεννήθηκες, ποιο ήταν το όνομά σου; Όταν γεννήθηκες, εκείνη την ώρα.
Διότι δεν υπήρχες. Επισήμως, δεν υπήρχες. Το πιστοποιητικό γεννήσεώς σου δεν είχε υπογραφεί ακόμα. Δεν είχες ένα κομμάτι χαρτί που να πιστοποιεί ότι υπάρχεις, αλλά υπήρχες. Βάσει ποιας δύναμης υπήρχες; Γνωρίζεις ποια είναι;
Η σοφία που αναζητάς απ’ τον κόσμο βρίσκεται μέσα σου. Το γνωρίζεις αυτό; Είσαι πιο σοφός απ’ όσο συνειδητοποιείς. Το γνωρίζεις αυτό;
Αν λοιπόν δεν το γνωρίζεις, δεν νομίζεις ότι θα ήταν καλό να γνωρίζεις τον εαυτό σου, ώστε να γνωρίζεις ποιος είσαι, τις δυνάμεις που έχεις, πώς μπορείς να προχωρήσεις μπροστά. Και φυσικά, όταν ερχόμαστε στην αγάπη, αν δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου, πώς θ’ αγαπήσεις τον εαυτό σου;
Θα μιλήσουμε για σπόρους. Κάτι που πρέπει να κατανοήσουμε: ασχολείσαι με κάτι κάθε μέρα. Στην αρχή, ασχολιόσουν με το παιχνίδι. Γι’ αυτό χρειαζόσουν παιχνίδια. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, οι γονείς σου σου πήραν παιχνίδια, ίσως είχες περισσότερα απ’ όσα ήθελες, αλλά στην αρχή ήθελες να παίζεις. Μετά ήθελες να πηγαίνεις σχολείο, και επένδυσες στη μόρφωσή σου. Οι γονείς σου επένδυσαν αλλά κι εσύ, επίσης, έπρεπε να πηγαίνεις κάθε μέρα, να κουβαλάς τα βιβλία σου, να κάνεις ένα σωρό πράγματα.
Οπότε επένδυσες στη μόρφωσή σου. Μετά από αυτό βγήκες έξω και επένδυσες στο να βρεις μια δουλειά. Και τώρα, κάθε μέρα επενδύεις στην οικονομική σου ευμάρεια, έχοντας μια δουλειά, φροντίζοντας αυτή την επένδυση. Φέρνεις χρήματα στο σπίτι, προσπαθείς να τα επενδύσεις— οτιδήποτε! Αλλά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είσαι επενδεδυμένος.
Κι ή ζωή σου είναι όπως είναι. Αλλά εσύ ξέρεις ότι χρειάζεσαι αυτή τη δουλειά για να συνεχίσουν να ’ρχονται τα χρήματα. Οπότε επενδύεις κάθε μέρα. Ξυπνάς το πρωί, πηγαίνεις στη δουλειά σου, φροντίζεις τα πράγματα, προσπαθείς να την κάνεις όσο καλύτερα μπορείς, κ.λ.π.
Το θέμα εδώ λοιπόν είναι ότι ξέρεις ότι έχεις να επενδύσεις σε κάτι, στη δουλειά σου, στους φίλους σου— το ίδιο και με τους φίλους, ο χρόνος που ξοδεύεις στο τηλέφωνο απαντώντας όλα τα τηλεφωνήματα των φίλων. Είναι η επένδυσή σου - είναι η επένδυσή σου, είτε επενδύεις σε ενέργεια, είτε επενδύεις σε χρόνο, επενδύεις!
Α, ναι, παρεμπιπτόντως, είμαστε εδώ για να μιλήσουμε για την ειρήνη. Είμαστε εδώ για να μιλήσουμε για τη δυνατότητα αυτής της ερήμου να ανθίσει. Έτσι δεν είναι; Πόσο επενδεδυμένος είσαι στην ειρήνη; Θέλεις την ειρήνη, έτσι δεν είναι; Πόσο επενδεδυμένος είσαι; Τι επένδυση κάνεις κάθε μέρα;
Θέλεις διαύγεια στη ζωή σου; Πόσο επενδεδυμένος είσαι στη διαύγεια; Θέλεις χαρά στη ζωή σου; Πόσο επενδεδυμένος είσαι στη χαρά; Θέλεις κατανόηση στη ζωή σου; Πόσο επενδεδυμένος είσαι στην κατανόηση της ζωής σου; Θέλεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου; Πόσο έχεις επενδύσει στο να γνωρίσεις τον εαυτό σου;
Πώς επενδύεις; Τι έχεις κάνει για να φέρεις ειρήνη στη ζωή σου, για να φέρεις λίγη χαρά, μια αληθινή χαρά. Όχι το είδος της χαράς που πηγαίνεις με τους φίλους σου για λίγα λεπτά και πίνετε το κρασί και την μπύρα σας, ό,τι είναι αυτό που δείχνουν. Έχουν τις διαφημίσεις και δείχνουν τη μπύρα λέγοντας ότι δεν γίνεται καλύτερα από αυτό κι ύστερα όλοι ξυπνούν με πονοκέφαλο επειδή ήπιαν πολύ.
Όχι αυτού του είδους τη χαρά. Μιλάω για μια χαρά που πηγάζει από μέσα σου ως άνθρωπος, ως άνθρωπος. Όπου φτάνεις σ’ ένα σημείο στη ζωή σου όπου αρχίζεις να απολαμβάνεις τη ζωή και όχι όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή σου.
Βλέπετε τη διαφορά ανάμεσα στα δυο; Αρχίζεις να απολαμβάνεις την ίδια τη ζωή. Το πηγαινέλα αυτής της αναπνοής. Το ότι βρίσκεσαι σε αυτή τη Γη, το ότι είσαι ζωντανός, το ότι μπορείς να βλέπεις, να αισθάνεσαι. Όχι αυτό που αισθάνεσαι, αλλά να απολαμβάνεις το ότι αισθάνεσαι. Όχι να αγαπάς κάποιον, αλλά να απολαμβάνεις την αγάπη. Όχι το να απολαμβάνεις το άκουσμα ενός δίσκου, αλλά να απολαμβάνεις το ν’ ακούς.
Απολαμβάνεις το ν’ ακούς… Δεν μιλάω για απόλαυση ενός συγκεκριμένου πράγματος. Μιλάω για απόλαυση της ίδιας της ζωής.
Τι θα προκαλέσει το διαζύγιο ανάμεσα στον σύζυγο και τη σύζυγο; Οι προσδοκίες. Τι είναι αυτό που θα σε κάνει να θυμώσεις με το ίδιο σου το παιδί; Οι προσδοκίες. Κι έχεις προσδοκίες για τα πάντα σ’ αυτό τον κόσμο.
Δεν λέω ότι αυτό είναι καλό ή κακό. Εξαρτάται από σένα. Οπωσδήποτε κι εγώ έχω προσδοκίες. Ακόμα κι από τους σκύλους μου έχω προσδοκίες. Μερικές φορές- είναι δυο μικρά πομεράνια, και δεν θέλουν κανείς να μπαίνει μες την αυλή. Είναι σαν να είναι δική τους.
Και μερικές φορές, μπαίνω στα κρυφά και δεν ξέρουν ότι είμαι εγώ, κι αρχίζουν να γαβγίζουν. Και μετά λέω: “Τι; Τι;” Και νιώθουν πολύ, πολύ αμήχανα.
Λοιπόν, δεν είναι είτε έτσι είτε αλλιώς, αν “Θα ’πρεπε να έχεις προσδοκίες ή όχι”. Δεν είναι εκεί το θέμα. Αλλά υπάρχει μια κατάσταση του είναι, όπου είσαι ελεύθερος, όπου είσαι ευτυχισμένος με τον εαυτό σου χωρίς την έγκριση ή τη δυσαρέσκεια άλλων ανθρώπων, όπου αναγνωρίζεις πραγματικά ποιος είσαι, ότι δεν είσαι αυτή η έρημος, αλλά οι σπόροι που βρίσκονται θαμμένοι μέσα σ’ αυτή την έρημο.
Φίλοι μου, η ιστορία δεν έχει να κάνει με την έρημο. Θα μοιάζει με έρημο η έρημος για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ’ ό,τι η άνθιση. Η άνθιση θα διαρκέσει λίγες μέρες μόνο. Κατανοητό, σωστά; Τόσο κρατάει, λίγες μέρες και μετά, πάει, έφυγε.
Πώς επιβιώνει αυτός ο σπόρος στην έρημο; Έπρεπε να δουλέψει πάνω σ’ αυτό. Έκανε μια επένδυση. Θα μπορούσε να βρίσκεται κάπου που βρέχει πολύ, αλλά δεν το ’κανε. Διάλεξε την έρημο, τη μοναδικότητά της. Αυτή είναι η δυνατότητα, αυτή είναι η δύναμή σου. Αυτό είναι που μπορεί να συμβεί – μονάχα εαν είσαι πρόθυμος να επενδύσεις σε αυτό.
—Πρεμ Ράβατ
Βλέπω όσα συμβαίνουν σ’ αυτό τον κόσμο και δεν είναι καλά. Είναι ώρα να τ’ αλλάξουμε. Αλλά η αλλαγή μπορεί να ξεκινήσει μονάχα με εμάς. Τώρα, αυτό που θέλουμε είναι η αλλαγή να ξεκινήσει με άλλους ανθρώπους, όχι εμάς. Διότι δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε. Είμαστε όπως εκείνοι. Είμαστε ακριβώς όπως εκείνοι. Το να γνωρίζεις τον εαυτό σου έχει πολύ μεγάλη αξία, πιστέψτε με, πολύ μεγάλη αξία.
Λοιπόν, αυτή είναι η δυνατότητα. Η έρημός σου επίσης, όσο έρημη κι αν φαίνεται, έχει τους σπόρους. Πρόκειται να βρέξει. Πρόκειται να βρέξει. Κι όταν συμβεί αυτό, η έρημός σου μπορεί κι αυτή ν’ ανθίσει.
Πανέμορφα, πανέμορφα πράγματα στο κατάστημα του Θείου. Μη σας κάνει εντύπωση αν το μόνο που θα σας δοθεί είναι ένα σωρό σπόροι. Διότι με αυτή τη μορφή έρχονται τα καλά. Διότι με αυτή τη μορφή έρχονται τα καλά.
Είσαι έτοιμος να επενδύσεις λιγάκι σ’ αυτούς τους σπόρους; Είσαι έτοιμος να πάρεις όλη αυτή τη γνώση και να της δώσεις λίγη σοφία – και να την χρησιμοποιήσεις σοφά; Διότι αν το κάνεις, ακόμη κι αν νομίζεις ότι η ζωή σου έχει αλλάξει, μπορεί να μεταμορφωθεί τόσο πολύ περισσότερο, περισσότερο από όσο μπορούσες ποτέ να φανταστείς. Δεν υπάρχει όριο. Δεν υπάρχει όριο.
Λοιπόν, πόσο όμορφη αυτή η ευκαιρία. Πόσο όμορφη αυτή η ευκαιρία. Και πόσο όμορφο είναι όταν η έρημος ανθίζει. Παρακαλώ, άφησε την έρημό σου να ανθίσει. Περί αυτού πρόκειται.
— Prem Rawat
Είμαι ζωντανός! Αυτό δεν είναι κάποιο αστείο. Δεν έχει να κάνει με συζητήσεις. Δεν έχει να κάνει με ερωτήσεις. Είμαι ζωντανός! Θεέ μου, υπάρχει ο χρόνος, το όλο πράγμα συμβαίνει! Η μπάντα παίζει, το ακροατήριο είναι εκεί, όλα συμβαίνουν. Οφείλεις να επιληφθείς του θέματος . Με ό,τι είναι να καταπιαστείς, καταπιάσου! Προχώρα!
Αντί να λες: “Α, τι θα ’πρεπε να κάνω; Αναρωτιέμαι γιατί βρίσκομαι σ’ αυτό τον κόσμο;” Και: “Θα ’πρεπε να διαβάσω αυτό το βιβλίο και να πάω στο τάδε μέρος και να έρθω σε επαφή με τον τάδε, να κάνω αυτό, εκείνο….”
Προχώρα! Ασχολήσου με τη ζωή! Πρόκειται να πω κάτι που μπορεί να μη σας αρέσει, αλλά είναι η αλήθεια. Δυο πολύ σημαντικά πράγματα συμβαίνουν στη ζωή σου. Το ένα είναι η γέννηση, το άλλο είναι ο θάνατος. Το ένα ήδη έχει συμβεί. Βρίσκεσαι ήδη εδώ. Μάντεψε λοιπόν ποιο είναι το επόμενο.
Κι είσαι έτοιμος γι’ αυτό; Οπωσδήποτε όχι. Κανείς δεν είναι έτοιμος. Αλλά θα συμβεί. Θα ’πρεπε να προετοιμαστείς γι’ αυτό; Οπωσδήποτε όχι. Θα ’πρεπε να γράψεις μια ημερομηνία στο ημερολόγιό σου; Οπωσδήποτε όχι. Αλλά αν πρόκειται να κάνεις κάτι, κάνε το εξής: Γνώριζε ότι η βροχή θα έρθει, και να είσαι έτοιμος ν’ ανθίσεις.
Μη σου αποσπά την προσοχή ο θάνατος. Μη σου αποσπά την προσοχή ο θάνατος. Μη σου αποσπούν την προσοχή τα προβλήματά σου. Οι άνθρωποι λένε: “Έχω ένα πρόβλημα”. Ξέρετε τι λέω στους ανθρώπους; Αυτό το πρόβλημα έχει ενοχλήσει άλλους ανθρώπους πριν από σένα. Το πρόβλημα δεν αλλάζει. Τα θύματα αλλάζουν. Εσύ τώρα είσαι το νέο θύμα που ενοχλεί το ίδιο πρόβλημα.
Θέλεις να είσαι το θύμα; Αν δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου, είσαι ευάλωτος στο να γίνεις θύμα όλων αυτών των προβλημάτων. Αν γνωρίζεις τον εαυτό σου, έχεις τη δύναμη, και πλέον δεν είσαι ευάλωτος στα προβλήματα αυτής της Γης - μονάχα όμως αν τη θυμάσαι. Αν ξεχνάς τη δύναμή σου, θα έχεις πρόβλημα.
Τα προβλήματα θα έρθουν, αλλά θέλω να είμαι δυνατός όταν έρθουν. Εγώ δεν μπορώ να σταματήσω τα προβλήματα. Όταν βρέχει, δεν μπορώ να σταματήσω τη βροχή, αλλά μπορώ να έχω μαζί μου μια ομπρέλα. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου: έχε μαζί σου μια ομπρέλα, κι όταν αρχίσει να βρέχει, άνοιξέ την.
Και τι θα κάνει; Θα σταματήσει τη βροχή; Όχι. Δεν θα βραχείς, αυτό είναι όλο κι όλο αυτό που θα κάνει. Αυτό είναι καλό. Αυτό είναι που θέλεις. Αυτό είναι που χρειάζεσαι.
—Πρεμ Ράβατ
Μέσα στο χάος του κόσμου, ίσως να νιώθεις ότι δεν έχεις κανέναν έλεγχο. Αλλά στη ζωή σου έχεις τον έλεγχο της κάθε στιγμής και μπορείς να τον ασκείς σύμφωνα με όσα επιλέγεις.
Απολαύστε την κατά παραγγελία αναμετάδοση της ομιλίας που έδωσε στο Θέατρο Όρφεουμ του Λος Άντζελες, ο καταξιωμένος συγγραφέας και αφηγητής παραμυθιών Πρεμ Ράβατ.